به پیش آتش! ـ شعری از ع. طارق در مورد قیام آبان ۹۸



«به خلیفه‌ی فرتوت ارتجاع و سگهای زنجیری و جبهه‌ی همدست و پشتیبان که بر سن و سال اشرفیان خرده می‌گرفتند، می‌گوییم: بفرمایید اینهم جوانانی که می‌خواستید! شورشگرانی که فقط دیروز بیش از تمام قیام دیماه ۹۶، صدها مرکز سرکوب و غارت حکومت را به آتش کشیدند و در هم کوبیدند. براستی که برایتان جهنمی ساختند. هل مِن مزید؟»
مسعود رجوی ـ پیام شماره‌‌ی ۱۶







جوانان! ای جوانان قیام آور! به پیش آتش!
!جوانان کرج، شیراز و سربندر! به پیش آتش
الا البرز اراده، شورشی شهر جهان، تهران!
قیامی تازه باید، بهمنی دیگر،‌ به پیش آتش!
مریوان،‌ سیرجان ای بهبهان،‌ تبریز و خرمشهر!
الا ای مام ایران، مرز پر گوهر! به پیش آتش!
رسید آنکه برآید از نیام آن تیغ رعدآگین
درد دستار شیخ و پایه‌ی منبر، به پیش آتش!
درد از هم تتق‌های کهن را با عبوری تند
بروبد نکبت دیرینه را یکسر، به پیش آتش!

مترس از شک، مترس از شب، مترس از وهم شب‌داران
بتاران ترس را از چشم عادت‌ور، به پیش آتش!
بترک ای بغض سنگین‌دل! بجوش ای خشم دریا کین
برآ غلتنده بر هم، موج تن‌گستر! به پیش آتش
«مترسک»ها  و «ترسک‌»های شیخ بمب و موشک‌ساز
شد از خشمی مقدس، خاک و خاکستر، به پیش آتش
بر این رقصنده، سرخ آتش، بپاش ای خشم بنزین‌وار!
بریزان خشم را بر خشم تن‌گستر،‌ به پیش آتش!
بسازیم از تن خود سنگر و از خون خود توفان
جوانان ای جوانان قیام‌آور! به پیش آتش!
 




ارسال یک نظر

0 نظرات

Pagination Scripts Facebook SDK Overlay and Back To Top