بر پلکان اشک‌ها پله پله تکرار می‌شوم
اینجا
آسمان،
با دریا، در سخاوت یک شعر معنی می‌شود
انسان، موازی رنگین كمان و ابر
وسعت می‌یابد
اینجا
تنها
با اشك و نگاه
سخن توانی گفت.
از دهلیز تکراری چشمانم
به چشمه های تازه‌ی ماه
كوچیده ام
اینجا
نفس‌های خدا، چه نزدیك است!
علیرضا خالوکاکایی (ع. طارق)
از کتاب آواز ماهیان
0 نظرات