به نام عشق
به نام رزم
به نام اولین بی‌باکی تصمیم
به نام اولین دل‌کندن از دیروز یا امروز
به نام اولین شورش علیه لشگر تسلیم
به نام جوشش زیبای خون در انحنای آبی رگ‌های غیرت‌خیز
به نام اصفهان، شیراز و تهران، ساری و تبریز
به نام مشهد و اهواز و کرمانشاه و رشت و بهبهان، جیرفت و اندیمشک و شاهین‌شهر و قزوین، کازرون، بوکان...
به نام هر چه شهرستان
به نام پرطنین خشم
به نام کینه‌ی پنهان درون طینت باروت
به نام انتقام سخت مظلومان
به نام انقلابی تازه‌زاد از «بهمن» و «آبان»
به نام نافذ شلیک
به نام مرمی مس‌فام سرب‌انبار
وزان از لوله سرخ تفنگی قد کشیده از پس دیوار
به نام خط دید نی‌نی هم‌سنگر گمنام
همجهت با خال قلب وحشت‌افشانان مرگ‌آشام
به نام چتر ترکش‌بار نارنجک
به نام لحظه‌ی لغزیدن انگشت بر ماشه
به نام ذره‌های کوره‌تاب صولت شمشیر؛
به هنگام فرود از اوج
به هنگام عبور از جنگل جنبان یونیفورم شبداران
به نام اشک لرزاننده‌ی مادر
چکان بر روی عکس پور اعدامی
به نام بغض بی‌پژواک کودک در شب زندان
نخستین خواب مادر دیدن و کابوس
به نام هق هق پنهان
به نام شاخه‌ی پژمرده‌ی یک رز
رها روی شکسته سنگ قبری در غروب «خاوران» در باد
به نام درد
به نام زخم
به نام داغ
به نام چین پیشانی
به نام هر چه می‌دانی
...
به نام پرپر ایران‌زمین سوگند
...
منم «آبان» کین خلق
منم آن انتقام آتشین خلق
منم پیچنده خشم پرطنین خلق
به نام پرپر ایران‌زمین سوگند
به خون «نیکتا» بر گونه‌ی این سرزمین سوگند!
دمی در لحظه‌ی شلیک
دمی در کوبش هاشوری رگبار
برآونگ عبای شیخ کج‌رفتار
براین تندیس لعنت‌بار
دمی پروا نخواهم داشت
دمی تردید، اگر، اما... نخواهم داشت
به نام عشق
به نام خشم
به‌نام خون
به بغض آتشین سوگند!
به خون «نیکتا» بر گونه‌ی این سرزمین سوگند!
علیرضا خالوکاکایی (ع. طارق)
۶آبان ۱۴۰۰
0 نظرات