ای خون خداوندی، خورشیدترین انسان!
ای تازه‌ترین دیروز، ای ناب‌تر از باران!
تاریخ بدون تو، تفسیر تباهی بود
پاییزی و چنگیزی، پر نعره‌ی فرعونان
ای رگرگه‌ی خونین بر متن کبودی‌ها!
تکرار کن آتش را در وسعت این میدان
می‌جوشی و می‌جوشد، خون در رگ آزادی
در واژه نمی‌گنجی، ای وسعت بی‌پایان!
بسیار تو را خواندند، غمنامه‌نویسان لیک
بسیار جلوتر بود نام تو از این دوران
با رسم تو شد تاریخ، آیینه‌ی خیزش‌ها
هفتاد و دو تن با تو، بر شانه‌ی یک توفان
علیرضا خالوکاکایی (ع. طارق)
۵ مرداد ۱۴۰۱
0 نظرات