تندیس‌هایتان را برمی‌چینیم
از غرور سرکش این سرزمین
با خشمی سوزان از عبور سرب مذاب
تندیس‌هایتان را برمی‌چینیم
آن‌چنان‌که برچیدیم
شنل و چکمه و تاج و تفرعن را
از ذهن میدانهای عاصی شهر
این سرزمین می‌خواهد
خدای آسمان خویش باشد
خدای ثروتهای خدادادی خویش
و فرو بلعد حلاوت آزادی را
بی‌وز وز شاه یا شیخ
تندیس‌هایتان را برمی‌چینیم
حتی اگر سازه‌هایشان
خرسنگ‌هایی از سماجت پولاد باشد.
علیرضا خالوکاکایی (ع. طارق)
0 نظرات