من کردستانم، غرور همیشه‌ی ایران
سرزمینی روییده از شکوه شکوه نبرد و قیام
هم‌شانه با ایستادن زاگرس
بر یال آشفته‌ی توفان
سرزمین رنج و تفنگ و ترانه و شادی
بهار از گلهای پیراهن دخترکانم می‌روید
بر کرانه‌ی دارهای قالی
صلابت خاکم
بیدار از شرافت «قاضی محمد»
جیش‌ها و جاش‌های استبداد!
مرا از گلوله نترسانید
چکاچک پی‌درپی شلیک
موسیقی گوش‌پرورد کودکان من است
خون دویده‌ی من
در کوچه‌های انقلاب
نام ایران را هجی خواهد کرد
بر تراز سپیده‌ی آزادی
من ایستاده‌ام
زیرا یک ایران در من ایستاده است.
علیرضا خالوکاکایی (ع. طارق)
۳۰ آبان ۱۴۰۱
0 نظرات